ذات علی

بازم این زبون قاصر به فضل خود مولا یه بیانی داشت خدا قبول کنه

ذاتت بود ان ملک سراپرده الهی 
                                گردش به طوافی که ملائک تو صفاتی
ذاتا که به ذاتت تو به ایام فریدی
                               در چشم نگنجی که برونی ز جمالی
ای ان که تویی عدل الهی به زمینی
                               ای مظهر و ای ان که ید الله زمینی
موسی که به هارون کند احوال نگاهی
                              ای ان که شوی یاور موسی چو به نیلی
ای ان که به معراج روی همره احمد
                               گر فاطمه  را خلق نکردی که نبودی
            ای دست زبان قاصر از احوال تو گویند
                مولا تو علی مظهر اعجاز خدایی

دانه ی انار

اول شرمنده حضرت فاطمه و علی از این شعر بی ملاحت دوم این که شعر بداهه بوده سوم مربوطه به یک داستان از وبلاگ  نگاه منتظر

عشق مولا یا علی ای فاطمه
نور عین فاطمه عشقش علی

ای ملائک سجده میبوسد به عشق فاطمه
فاطمه بنده شده همراه جانش  یا علی

سهم  صاحب  خانه زیبا فاطمه
دست مولا جان من مولا علی

گشته جشن ازمونی یا فاطمه

همره او این سبب یارا علی

دست مسکین خدا سو فاطمه

دست ا...ش دهد گویا علی

شکر نعمت میکند ان فاطمه

دانه ی رمان شود دامان . علی

منعم عشق

 ای تو هو سامع و اویم نعیم

                                 ای تو هو منعم ماهم جهیم

ای توخودت کاشف کشف وکروب

                                 عشق به ما یاد تو انرا حلیم

سوخت

من سوخته سرما ی تنم بود

                                از گرمی این سرمای دلت جان به غمم بود

ناگه به فغان شعله بر افروخت

                                    دیدم که جهان سوخت که این عشق توام بود

فانوس

 شب شد و فانوس دلم سر گرفت

                                     شعله ی سوزی ز دلم در گرفت

شعله ی جانم نرود تا فلک

                                     بلکه بسوزد دل من گر گرفت

به تماشا سوگند

به تماشا سوگند
و به آغاز کلام
و به پرواز کبوتر از ذهن
واژه ای در قفس است.

راز بهار

 فصل بهارست تجلی گه راز
راز خود را به صوابی بنماز

چون دلت گیرد ز یارت ان نشان
راز دل را هم بگو دل را بسوز

دوست

دوست

بزرگ بود
و از اهالی امروز بود
 و باتمام افق های باز نسبت داشت
 و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید
صداش به شکل حزن پریشان واقعیت بود
 و پلک هاش مسیر نبض عناصر را به ما نشان داد
 و دست هاش
هوای صاف سخاوت را
ورق زد
و مهربانی را
به سمت ما کوچاند به شکل خلوت خود بود
و عاشقانه ترین انحنای وقت خودش را
 برای اینه تفسیر کرد
 و او به شیوه باران پر از طراوت تکرار بود
و او به سبک درخت
میان عافیت نور منتشر می شد
 همیشه کودکی باد را صدا می کرد
همیشه رشته صحبت را
به چفت آب گره می زد
برای ما یک شب
سجود سبز محبت را
چنان صریح ادا کرد
که ما به عاطفه سطح خک دست کشیدیم
و مثل یک لهجه یک سطل آب تازه شدیم
و بارها دیدیم
که با چه قدر سبد
 برای چیدن یک خوشه ی بشارت رفت
ولی نشد
 که روبروی وضوح کبوتران بنشیند
 و رفت تا لب هیچ
 و پشت حوصله نورها دراز کشید
و هیچ فکر نکرد
 که ما میان پریشانی تلفظ درها
 رای خوردن یک سیب
چه قدر تنها ماندیم

به داد شیعه برسید

گربه خودش را به صورت موش در اورده ادعای من مظلومم می کنه جو کشور را متشنج می کنه در مسیر اهداف امریکا انتخابات را زیر سوال میبره

ما تو خوابیم وهابی ها دارند جوانان شیعه را سنی میکنند میدانید 30درصد از مردم سیرجان سنی شده اند
در چابهار مسجد شیعه وجود ندارد
در صد سنی های کشور از مرز 20درصد گذشته
در شاه عبد العظیم مفاتیح بدون حدیث کسا چاپ کرده اند
در خمینی شهر اصفهان زیارت عاشورا ی بدون لعن چاپ شده
200نفر از جوانان دانشجو شیطان پرست شده اند
دانشجویان چشم ها را باز کنید با دو قلم کتاب و حرف های استاد نما ها گول نخورید
از خواب بیدار شوید دست از بازی سیاسی بردارید
امام زمان را یاد کنید
همدیگر ار تخریب نکنید

اغار لحظه